λιθώπης

λιθώπης, -ες, θηλ. και λιθώπις, -ιδος (Α)

1. ο διακοσμημένος με πολύτιμους λίθους

2. το θηλ. ἡ λιθῶπις

αυτή που απολιθώνει με το βλέμμα της.

[ΕΤΥΜΟΛ. < λιθ(ο)-* + -ώπης (< ὤψ, ὠπός «οφθαλμός»), πρβλ. γλαυκ-ώπης, χαριτ-ώπης].